و باز هم این تیتر زیبا.
تو زندگیم خیلی شده که آدمای بیخودی رو راه بدم.
و بعد خودمو محدود کنم که ازشون خلاص نشم و بهشون اجازه بدم که آزارم بدن.
و بعد الان
چند وقتیه که دارم ادمای بیخود رو کنار میذارم.
به معنای واقعی کلمه.
تو این ترم دو تا از ادم های مزخرف رو کنار گذاشتم.
یکی از بچه ها که ۲ سال باهاش هم اتاقی بودم.
بشدت خودخواه بود و فقط به خودش فکر میکرد.
تنها کاری که برام تو این دوسال کرد این بود که با استاد صحبت کرد مقاله مو قبول کنه. و من بار ها حرص خوردم و کوتاه اومدم از دستش.
واقعا حس سبکبالی خوبیه.
خنگ بی دست و پا پر ادعا .
چند روز پیش بچه ها سوزوندنش بعد به من میگه منو ببر دکتر. و سر کارم گذاشت.خیلی خوشحالم که دیگه نیست.
چرادخترای ایران اینقدر از نظر اخلاقی داغونن؟
اخلاقای وحشتناک دارن.
درباره این سایت